- مُهر خورد بر دهانم
و آن گاه
مُهر خورد بر دهانم
در پیشگاه آن قامت
و زبان گشود چشمم
و زبان گشود پیشانی ام
و گواهی دادند
دست و پای لرزانم
-چرا گواهی می دهید
به زیانِ خود؟
-به زبان آورده ما را تنهایی
که بر زبان آورد
هر چیز را
*الیوم نختم علی افواههم
فضای این شعر متناسب است با آیه 65 سوره ی یس:«در آن روز، مُهر می زنیم بر دهانشان و با ما سخن می گویند دستانشان و گواهی می دهند پاهایشان» و آیه 20 و 21 سوره فصلت:«گواهی می دهند به زیانشان، گوش و چشم و پوستشان... و می گویند چرا گواهی می دهید به زیان خودمان؟(در پاسخ)گویند:«به زبان آورده ما را خداوندی که به زبان آورد هر چیز را »
محمدمهدی سیار
28 تیر 1396
0 نظر |
2970 بازدید
| امتیاز:
با 0 رایامتیاز دهید:
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.