چشمش اگر چه مثل غزل های ناب بود چون شعر اعتراض لبش پر عتاب بود معجون «جنگ» و «صلح» و «سکوت» و «غرور» و «غم» بانوی نسل سومی انقلاب بود! مغرور بود، کار به امثال من نداشت محجوب بود-گر چه کمی بدحجاب بود- با چشم می شنید، صدایم سکوت بود با چشم حرف می زد، حاضر جواب بود کابوس من ندیدن او بود و دیدنش آن قدر خوب بود که انگار خواب بود
Name (required) نام الزامی می باشد
Email (required) ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
Website
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز