بيداد كن، كه نيستم از اهل سبزوار هم تن دهم به ذلت و هم سر نهم به دار* بايد نظاره كرد، نبايد فرار كرد وقتي كه شير داشته باشد سر شكار در گردشم به سوي تو، و الشمس و القمر شیدای روي و موي تو، و الليل و النهار باور نكن كه زنده بمانم بدون تو نه من كم از زمينم و نه تو كم از بهار گیسو ببند و نظم جهان را به هم مزن حکم خدای عالمیان را نگاه دار امروز آبروي من است اين كه ميرود پنهان كن اشكهاي مرا آسمان، ببار *اشاره به شعار سربداران سبزوار: سربهدار ميدهيم اما تن به ذلت نميدهیم.
Name (required)
Email (required)
Website
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز